Que é ser normal?
Todos os traballadores
temos una serie de actitudes e capacidades, estas veñen dadas pola xenética,
formación, o aprendizaxe, etc. Case todos poseemos varias habilidades, pero hay
condicionantes que fan que no mundo laboral se miren máis a falta delas que a
sua posesión.
As persoas que por
unha o por outra razón non teñen todo o que os demais consideran NORMAL,
utilizando esa palabra como un baremo, son arrinconadas e postas nunha
situación na que atopar traballo polos cauces NORMAIS, é practicamente
imposible. Como podemos arraxar un problema que levamos anos arrastrando e que
o mesmo lexico que utilizamos xa é discriminatorio? Podemos facer que o mundo
da discapacidade, que é o mundo do que estou a falar, se convirta en NORMAL.
Visto desde a miña
atalalla de NORMALIDADE, mirando cara o futuro, calquera de nos pode sair dela
e descender a formar parte de un colectivo que non queremos nin nombrar. Todos
e digo todos estamos a merced do mecado laboral, a merced da propia vida, a cal
pode dar un xiro radical e atoparnos
donde nunca quixemos estar e ser nos os que formamos parte dese colectivo.
Ser discapacitado non
significa non saber, non poder, non aprender, non estar disposto,...e moitos
máis non. Discapacidade significa que temos unhas limitacións concretas, para o
desempeño de unhas tarefas determinadas. Como lemos na súa definición non
existe ningún non, podemos intuir unha dificultade pero non un impedimento.
Existen moitas asociacións,
entidades, organismos, públicos e privados que loitan día a día para que todo
cambie. Este traballo non é doado, todo o contrario, o mundo empresarial non
está montado para ter en conta as dificultades senon que o que queremos é que
os traballadores non nos den problemas, que fagan as tarefas e que produzan no
menor tempo a maior cantidade de producto. Adapatar o traballo o traballador e
non o revés, non é algo a ter en conta por un gran número de empresarios. Pero
vamos no bo camiño, gracias o esforzo de estas entidades, de algún empresario e
da administración tamén, imos dando pasos de xigante como o vemos nas
universidades, ás que todos poden acceder. Fai anos era impensable que in down
poidera rematar unha licenciatura e xa o temos, esto é o que pretendemos.
Cando falemos de
traballadores en xeral e non en colectivos determinados, neste caso, utilizando
esa coletilla tan manida, de exclusión social. Cando os traballadores non
pertenzan a un colectivo ou a outro, cando sexamos todos traballadores a secas,
traballadores NORMAIS, tralladores de nome e sen apelido será cando esta
batalla esta gañada.
http://youtu.be/qyehfClKCVc
No hay comentarios:
Publicar un comentario